PITANJE: Tumačenje odredbe člana 22. stav 4. Zakona o radu FBiH (“Službene novine FBiH” broj 26/16 i 89/18), u vezi sa članom 23. tačka g) Zakona?

Članom 22. st. (3) i (4) Zakona o radu (”Službene novine Federacije BiH”, br. 26/16 i 89/18), propisano je da se ugovor o radu na određeno vrijeme ne može zaključiti za period duži od tri godine, s tim da ako radnik izričito ili prećutno obnovi ugovor o radu na određeno vrijeme sa istim poslodavcem, odnosno izričito ili prećutno zaključi sa istim poslodavcem uzastopne ugovore o radu na određeno vrijeme na period duži od tri godine bez prekida, takav ugovor smatrat će se ugovorom o radu na neodređeno vrijeme. Članom 23. stav (1) tačka g. istog zakona propisano je da se prekidom ugovora o radu iz člana 22. stav (4) ovog zakona ne smatra vremenski period do 60 dana izmedu ugovora o radu sa istim poslodavcem, osim ako kolektivnim ugovorom nije utvrđen duži vremenski period.

Shodno navedenom, da bi se ostvarila zakonska prezumpcija prerastanja ugovora o radu na određeno vrijeme u ugovor o radu na neodređeno vrijeme potrebno je da radnik izričito ili prećutno zaključi odnosno obnovi sa istim poslodavcem ugovore o radu na određeno vrijeme na period duži od tri godine bez prekida. Navedeno podrazumjeva da ukupno trajanje efektivnog radnog odnosa odnosno sklopljenih ugovora o radu treba da traje duže od tri godine. Prekidi između ugovora o radu kraći od 60 dana ne bi se smatrali kao prekidi u smislu navedenih zakonskih odredbi, što znači da je svrha prekida dužih od 60 dana samo prekidanje kontinuiteta trajanja propisanog perioda od tri godina zbog čega taj period počinje ponovno teći.